Φάκη: «Θα σας κάνω όλους περήφανους»

Η 18χρονη διεθνής πρώην άσος της ΑΕΚ και του Πανιωνίου, που από το καλοκαίρι φοιτά στο Pittsburgh University μαζί με την έτερη διεθνή Μαρία Γενιτσαρίδη, μας εξιστορεί στο Volleyplanet τους υψηλούς στόχους, αλλά και τη σκληρή δουλειά που καταβάλλει στο κολλέγιο, ώστε κάποια μέρα η πρώην μαθήτριας της Σχολής Μωραϊτη, να κάνει τα όνειρα της… Zωής της πραγματικότητα!

“Όλα άρχισαν όταν ήμουν στο πανευρωπαϊκό κορασίδων με την Εθνική ομάδα στο Σάμοκοβ της Βουλγαρίας. Στη διάρκεια των αγώνων, βρέθηκαν στις κερκίδες πολλοί εκπρόσωποι Πανεπιστημίων των ΗΠΑ και μετά τη λήξη του δέχθηκα κάποια προτάσεις.

Από εκείνη την στιγμή άρχισα να διαβάζω αρκετά, για να συγκεντρώσω τα πτυχία και τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τις σπουδές μου στις ΗΠΑ. Όταν ολοκλήρωσα τις απαιτούμενες διαδικασίες, επέλεξα να συνεχίσω την καριέρα μου, ακαδημαϊκά και αθλητικά, στο Pittsburgh! Μέχρι σήμερα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θεωρώ πως ήταν μια από τις πιο σωστές και πολύτιμες αποφάσεις που έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου!

Η ευκαιρία που μου δόθηκε να βρίσκομαι σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια της Αμερικής είναι μοναδική και θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που με βοήθησαν να βρίσκομαι τώρα εδώ! Χωρίς αυτούς, ίσως και να μην τα είχα καταφέρει! Όσον αφορά στην εμπειρία του “college life”, όταν είσαι athlete-student έχει πολλές υποχρεώσεις!

Συνήθως ξυπνάμε στις 6 το πρωί καθώς έχουμε ασκήσεις με βάρη και φυσική κατάσταση, ύστερα πάμε στις αίθουσες και αφού τελειώσουμε τα μαθήματα πάμε στο γήπεδο όπου ακολουθεί 4ωρη προπόνηση! Οι προπονήσεις είναι αρκετά απαιτητικές και οι προπονητές μας έχουν υψηλές προσδοκίες από εμάς! Δουλεύουμε σκληρά και η πετυχημένη χρόνια που είχα φέτος, οφείλεται ξεκάθαρα στη σκληρή δουλειά και στος πάθος μας για αυτό που κάνουμε όλοι!

Μετά από τις προπονήσεις συνήθως έχουμε team meetings! Τελειώνοντας όλα αυτά πάμε ξανά στις αίθουσες και μετά «πέφτει» αρκετό διάβασμα! Η ζωή εδώ είναι σκληρή και πρέπει να δουλεύω ασταμάτητα, όμως αυτό για εμένα είναι ένα σημαντικό κίνητρο για να κάνω κάποια μέρα όλα μου τα όνειρα μου πραγματικότητα. Είμαι πλέον πεπεισμένοι πως αν δεν κοπιάσεις, τίποτα δεν σουέρχεται… ουρανοκατέβατο αν δεν το αξίζεις! Οι Αμερικανοί ως άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και σε βοηθάνε αρκετά όταν σε βλέπουν να προσπαθείς. Θεωρώ πως η νοοτροπία που έχουν με βοήθησε πολύ να βελτιωθώ ως άνθρωπος!

Κλείνοντας θέλω να ευχηθώ καλή χρονιά σε όλους καλή χρονιά με υγεία και να ευχαριστήσω ξανά όσους με βοήθησαν να βρίσκομαι εδώ προπονητές, καθηγητές, συγγενείς. Και φυσικά τη μαμά μου, που κάθε δευτερόλεπτο, όσα χιλιόμετρα κι αν μας χωρίζουν, είναι δίπλα μου! Στο μυαλό μου, στην καρδιά μου… Ευχαριστώ λοιπόν όλους αυτούς που με βοήθησαν να ζήσω αυτό το όνειρο και υπόσχομαι ότι δεν θα αργήσει η μέρα που θα τους κάνω περήφανους!