Μια Μόλναρ φέρνει ελπίδα…

Στο βόλεϊ –όπως και στη ζωή- τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο, μια αλλαγή μπορεί να κάνει τη διαφορά αλλά κυρίως μια αλλαγή μπορεί να αναπτερώσει την ελπίδα.

Μια Μόλναρ λοιπόν μπορεί να φέρει την ελπίδα και στο τέλος της σεζόν θα δείξει αν θα φέρει και την άνοιξη στο ιστορικότερο –από πλευράς τίτλων- ομαδικό τμήμα του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού.

Όπως και να χει αυτό το άθλημα είναι ΟΜΑΔΙΚΟ και μπορεί κάποιος να πει ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά πιθανόν η μεταγραφή αυτή να φέρνει κάτι πολύ σημαντικό στον αθηναϊκό σύλλογο που δεν είναι άλλο από τη «χορηγία για να μπουν τα θεμέλια διεκδίκησης ενός τίτλου».

Την τελευταία φορά που η Μόλναρ είχε πατήσει Αθήνα, το συμβόλαιό της το είχε αναλάβει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος και ξεπέρναγε αρκετά το ποσό των 100.000 Ευρώ αφού ήταν βασική διεθνής με την Εθνική Σερβίας στα 26 της χρόνια. Ήταν τότε η τελευταία χρονιά που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρωτάθλημα (2010-11). Εν έτει, λοιπόν, 2016 όποιος και να είναι ο «Άγιος Βασίλης» έχει βάλει το χέρι στην τσέπη –σίγουρα με λιγότερα χρήματα αλλά διόλου ευκαταφρόνητο για τις εποχές των capital control ποσό- για λογαριασμό των «πρασίνων» και δεν το έχει βάλει τυχαία αλλά με ένα στόχο: τη σοβαρή διεκδίκηση του τίτλου από τον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό, που παραμένει πρώτο φαβορί.

Αυτή ακριβώς την ελπίδα φέρνει η μεταγραφή της Μόλναρ, που μπορεί να λειτουργήσει παρακινητικά για περισσότερους από έναν μεμονομένους «χορηγούς» που θα ήθελαν να συνδράμουν στα τμήματα βόλεϊ του Παναθηναϊκού τα οποία βρίσκονται σε ανοδική πορεία. Εξάλλου, αυτή τη συνδρομή ψάχνουν στις μέρες μας και τόσοι άλλοι σύλλογοι στην Α1 γυναικών και ανδρών για να κάνουν τη διαφορά… είτε στα ψηλά είτε στα χαμηλά (σ.σ με την έννοια της παραμονής) της κατηγορίας.

Βέβαια η ουσία είναι να αποδειχτεί «χρυσή» η αντικατάσταση και η ομάδα υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Ρούση να καταφέρει να πάρει τουλάχιστον τον έναν από τους δυο εγχώριους τίτλους από τον νταμπλούχο την τελευταία τριετία Ολυμπιακό, καθότι πολλοί ήταν και οι χορηγοί που προσέγγισαν ανά διαστήματα τμήματα σε διάφορους συλλόγους αλλά η αποτυχία της κατάκτησης κάποιας πρωτιάς τους απομάκρυνε.

Καλώς ή κακώς όποιος βάζει χρήματα θέλει στο τέλος να καμαρώνει για την αξιοποίησή τους και στον αθλητισμό αυτό μεταφράζεται με κούπες, πρωτοσέλιδα και φωτογραφίες!

ΥΓ. Καλή χρονιά σε όλους με υγεία πάνω από όλα, μακριά από άσχημες ειδήσεις και μιζέρια στην καθημερινότητά μας αλλά και στο άθλημα.

ΥΓ1. Μόνο υπό τη μορφή «Καζαμία» θα μπορούσε να αληθεύει η πληροφορία ότι οι ομάδες δεν γνώριζαν την προκήρυξη και τον κανονισμό μεταγραφών, που δεν έχει καν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Αν ισχύει κάτι τέτοιο είναι θλιβερό για το άθλημα. Εξαιρείται το Μαρκόπουλο που φάνηκε απόλυτα διαβασμένο…

ΥΓ2. Για τους φαν του αθλήματος και μόνο, η οποιαδήποτε ανταγωνιστική προσθήκη μεταφράζεται σε “μάχες” στο φιλέ και μεγαλύτερη προβολή του βόλεϊ, οπότε είθε να δούμε ντέρμπι αιωνίων από τα παλιά στο τέλος της σεζόν…