Α1 ΓΥΝΑΙΚΩΝ

MVP α’ γύρου Μπρίνκμαν: «Η καρδιά μου ανήκει στον ΑΟ Θήρας»

MVP α’ γύρου Μπρίνκμαν: «Η καρδιά μου ανήκει στον ΑΟ Θήρας»

Η Ανίκα Μπρίνκμαν επικράτησε στην ψηφοφορία των 12 προπονητών της Volleyleague γυναικών και αναδείχθηκε η πολυτιμότερη αθλήτρια του πρώτου μισού του πρωταθλήματος.

Οι ψήφοι των προπονητών

Ανίκα Μπρίνκμαν (ΑΟ Θήρας) – 3 ψήφοι
Τέιλορ Άγκοστ (ΑΣ Άρης) – 2 ψήφοι
Σάσκια Χίπε (Ολυμπιακός ΣΦΠ) – 2 ψήφοι
Γιαρεμίς Μεντάρο (ΑΟ Θήρας) – 2 ψήφοι
Ελίζαμπεθ Χουντ (Ολυμπιακός ΣΦΠ) – 1 ψήφος
Κατερίνα Ζακχαίου (Ολυμπιακός ΣΦΠ) – 1 ψήφος
Άννα Καλαντάτζε (Παναθηναϊκός ΑΟ) – 1 ψήφος

Οι προπονητές σε ψήφισαν ως την πολυτιμότερη αθλήτρια του πρώτου γύρου. Το περίμενες;

«Είμαι ευγνώμων και νιώθω τιμή που επιλέχθηκα. Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα και με εξέπληξε. Στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν δεν έπαιξα στο επίπεδο που ξέρω πως μπορώ και η αλήθεια είναι ότι αναρωτιόμουν αν όντως μπορούσα να επιστρέψω σε καλή κατάσταση. Με την βοήθεια όμως των συμπαικτριών μου, του προπονητικού επιτελείου που πάντα με πίστεψαν, βρήκα και πάλι τον εαυτό μου για να φθάσω εδώ που είμαι τώρα».

Πριν τρία χρόνια αν και ανανέωσες με τον ΑΟ Θήρας αποχώρησες λόγω εγκυμοσύνης. Περίμενες ότι θα επιστρέψεις στη Σαντορίνη;

«Θυμάμαι είχα ανανεώσει το συμβόλαιό μου με την ομάδα και στη συνέχεια έμεινα έγκυος και αναγκάστηκα να αποχωρήσω. Σίγουρα ήταν μεγάλη η χαρά μου που έμεινα έγκυος γιατί ήταν κάτι που το ήθελα πολύ, όμως στεναχωρήθηκα που αποχώρησα με αυτό τον τρόπο. Πάντα μέσα μου ήξερα πως θα γυρνούσα, απλά δεν ήξερα το πότε».

Ποιο ήταν το δυσκολότερο πράγμα που χρειάστηκε να αντιμετωπίσεις τη φετινή σεζόν;

«Οι πρώτοι μήνες στη Σαντορίνη ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που χρειάστηκε να περάσω. Σωματικά και ψυχολογικά. Έπρεπε να συνηθίσω γρήγορα τις διπλές προπονήσεις μετά από τρία χρόνια, καθώς αγωνιζόμουν στην Α2 Γερμανίας και κάναμε τρεις προπονήσεις την εβδομάδα! Δεν ήμουν στην κατάλληλη φόρμα και είχα χάσει αρκετά κιλά. Ήμουν πρησμένη το πρώτο διάστημα και έπρεπε να δουλέψω διπλά για να επιστρέψω στη φυσική κατάσταση που ήμουν πριν τρία χρόνια. Επίσης έπρεπε να μείνω μόνη με το γιο μου για πρώτη φορά από τη γέννησή του. Στη Γερμανία είχα και τους γονείς μου παρέα και ήταν ευκολότερο. Όλα αυτά δεν ήταν καθόλου εύκολα, όμως όσο περνούσε ο καιρός τα πράγματα γινόντουσαν καλύτερα και με βοηθάει πολύ το γεγονός ότι ο γιος μου περνάει πολύ καλά στη Σαντορίνη».

Όταν έφυγες την πρώτη φορά από τη Σαντορίνη παρέμεινες σε επαφή με τους ανθρώπους της ομάδας;

«Κάθε χρόνο μετά τη γέννηση του γιου μου με καλούσαν και με ρωτούσαν αν ήθελα να επιστρέψω. Τρεις φορές αναγκάστηκα να αρνηθώ. Δεν ήταν εύκολο αλλά έπρεπε λόγω προσωπικών θεμάτων που υπήρχαν εκείνη την περίοδο. Είμαι όμως τυχερή, καθώς ο κ. Ανδρέας Πατηνιώτης ποτέ δεν με ξέχασε και με πήρε και πέρυσι το καλοκαίρι πάλι τηλέφωνο. Η καρδιά μου ανήκει στον ΑΟ Θήρας. Είμαστε οικογένεια, όλοι σέβονται τον διπλανό τους και σε δέχονται όπως ακριβώς είσαι. Η Σαντορίνη είναι το δεύτερο σπίτι μου και θα δίνω πάντα το 100% για τον σύλλογο».

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να τελειώνεις την καριέρα σου στη Σαντορίνη;

«Φαντάζομαι τον εαυτό μου να παίζω κάποια χρόνια στη Σαντορίνη, αλλά είμαι ήδη 33 ετών και πρέπει να ξεκινήσω να σκέφτομαι και τη ζωή μακριά από το βόλεϊ σιγά σιγά, ειδικά για το μέλλον του γιου μου. Έχω κάποια επαγγελματικά σχέδια με τον πατέρα μου που θέλουμε να υλοποιήσουμε, αλλά δεν νομίζω να είναι το επόμενο καλοκαίρι, καθώς νιώθω ότι μπορώ ακόμα να παίξω βόλεϊ σε υψηλό επίπεδο».

Μπορεί φέτος η ομάδα να κάνει την υπέρβαση σε Ελλάδα και Ευρώπη;

«Πολλά εξαρτώνται από εμάς. Όλες παλεύουμε καθημερινά στις προπονήσεις για να κατακτήσουμε κάποιον τίτλο. Είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, ειδικά αν συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε».

Τι άτομο είναι η Ανίκα Μπρίνκμαν;

«Αν έπρεπε να περιγράψω τον εαυτό μου θα έλεγα ότι είμαι αρκετά συναισθηματική και ορισμένες φορές χαοτική. Κάθε τι που κάνω προσπαθώ να το κάνω με επαγγελματισμό. Αγαπώ τα ζώα και είμαι ήρεμος άνθρωπος που θέλει να είναι συνεχώς δίπλα στην οικογένειά της».

Ποια είναι η γνώμη σου για τις Ελληνίδες αθλήτριες;

«Σε σχέση με την προηγούμενη θητεία μου στην Ελλάδα βλέπω μεγάλη βελτίωση. Θυμάμαι αθλήτριες τότε να ξεκινούν την καριέρα τους και πλέον να ξεχωρίζουν με τις ομάδες τους. Παρακολουθούσα την Εθνική σας ομάδα το καλοκαίρι στο ευρωπαϊκό και είδα μία πολύ καλή ομάδα που δίκαια πέρασε και στους 16. Θεωρώ πως αν συνεχίσουν την σκληρή δουλειά μπορούν να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο και να ανέβει το ελληνικό βόλεϊ επίπεδο».