Όνειρο ζει, μην την ξυπνάτε… (fotos)!

Για τη θέση που διεκδικεί στο “Πάνθεον” της ιστορίας του ιταλικού βόλεϊ και το όνειρο που τείνει να γίνει πραγματικότητα μίλησε στο Volleyplanet η Ελληνίδα διεθνής της φιναλίστ του ιταλικού πρωταθλήματος Imoco Volley Conegliano, Ανθή Βασιλαντωνάκη, λίγες ώρες μετά τη δεύτερη νίκη στα τελικά επί της Πιατσέντζα που την φέρνει πλέον μία ανάσα από τον παρθενικό τίτλο της ιστορίας του ιταλικού συλλόγου.

«Σήμερα (σ.σ.χθες) δεν παίξαμε γενικά καλά..» παραδέχεται στο Volleyplanet η δική μας «πάνθηρας» και εξηγεί γιατί: «Η Πιατσέντζα πίεσε πολύ αυτή τη φορά, αλλά είμαστε μια ομάδα που ξέρει να αντέχει στα δύσκολα! Είμαστε πολύ χαρούμενες και τώρα θέλουμε να ξεκουραστούμε γιατί το Σάββατο ειναι μια άλλη μέρα, ένας άλλος τελικός! Ελπίζουμε φυσικά σε μια νίκη που θα μας φτάσει στον τελικό μας στόχο, τον πρώτο τίτλο της ιστορίας μας».

Παράλληλα όμως με τις ιστορικές στιγμές της ομάδας, η 19χρονη πρώην άσος του Παναθηναϊκού, θα γίνει και η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια, που θα στεφθεί πρωταθλήτρια στο καμπιονάτο. Τίτλο που στους άνδρες αντίστοιχα κατέχει ως πρωταθλητής του 2004 με την Σίσλεϊ Τρεβίζο, ο Θεόκλητος Καριπίδης.

Spaghetti… Dream!

Τη στιγμή λοιπόν που κάποιες συμπαίκτριές της από την Εθνικής Νεανίδων όπως οι Στράντζαλη, Κωνσταντινίδου, Ψωμά ζούνε το «American Dream» στο Πανεπιστημιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, η ταλαντούχα διεθνής ζει το δικό της… «Italian Dream» σε ένα από τα μεγαλύτερα και δυσκολότερα πρωταθλήματα του κόσμου! Ένα όνειρο, που στην περίπτωση της Ανθής δεν είναι… απατηλό.

«Είναι κάτι το απίστευτο ! Προσωπικά όταν βρίσκομαι μέσα στο γήπεδο έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Έχω λίγο άγχος, λίγο ενθουσιασμό, λίγο… απ’ όλα! Το να βρίσκεσαι όμως μια νίκη μακριά από το πρωτάθλημα Ιταλίας ακούγεται και είναι εξωπραγματικό. Είναι ένα από τα όνειρα μου ! Και θέλω πολύ να το δω να γίνεται πραγματικότητα… Έχουμε όμως ακόμη δρόμο μπροστά μας» επισημαίνει στο Volleyplanet η άσος της Κονελιάνο, που μολονότι εδώ και λίγα 24ωρα ζει το “δικό της παραμύθι”, συνεχίζει να κρατάει “χαμηλά τη μπάλα”.

Έχει φτάσει στα… άκρα!

Για να φτάσει όμως στο «Happy End» που όλοι ευχόμαστε και να βρεθεί στο θρόνο της ιταλικής Serie A η Ελληνίδα άσος πέρασε από “σαράντα κύματα” και ό,τι έχει πετύχει μέχρι σήμερα, το οφείλει στην υπομονή, την επιμονή και κυρίως τις ατέλειωτες ώρες σκληρής δουλειάς μέσα και έξω από το τάραφλεξ. Αρκεί να σημειώσουμε ότι πήγε στην ομάδα του Κιαπίνι πριν δυο χρόνια ως μια ταλαντούχα διαγώνια και σήμερα φιγουράρει στο βασικό σχήμα των «πανθήρων» του Ματσάντι ως μία αποτελεσματικότατη ακραία!

«Από την αρχή της σεζόν αγωνίζομαι πλέον ως ακραία. Φυσικά θέλει πολύ δουλειά και ειναι πολύ δύσκολο να αλλάξεις θέση σε τόσο μικρό χρονικό διάσημα. Ειδικά όταν οι απαιτήσεις ειναι τόσο υψηλές! Επιθετικά πιστεύω πως τα πηγαίνω καλά, ενώ χρειάζεται πολύ δουλειά, ειδικά στην υποδοχή. Θεωρώ πάντως ότι είναι πλεονέκτημα, το γεγονός ότι μπορώ να παίξω εξίσου καλά και στις δύο θέσεις. Και φυσικά έχω το προνόμιο, να βρίσκεται δίπλα μου ένα  πολύ καλό προπονητικό επιτελείο, αλλά κυρίως σπουδαίες συμπαίκτριες που καθημερινά με βοηθάνε να μάθω και κάτι παραπάνω…» τόνισε στο Volleyplanet η Βασιλαντωνάκη που εκτός εξαιρετικού απροόπτου, θα γίνει η πρώτη Ελληνίδα βολεϊμπολίστρια που θα κερδίσει το «scudetto».

Κάτι που στο παρελθόν προσπάθησαν και άλλες σπουδαίες Ελληνίδες αθλήτριες, αγωνιζόμενες σε ομάδες της Α1 ή της  Α2 Ιταλίας, όπως οι  Μ. Καρδαμανίδου (1998-1999, Tra.De.co. Altamura, 1999-00 Las Tortoreto), Σ. Ιορδανίδου (1998-99 Vini Monte Schiavo Jesi), Χ. Σάκκουλα (1997-1998 Moreschi Videvano, 1998-99 Centrale del Latte Roma), Φ. Καφετζάκη (2001-2002 Corplast Corridonia), Ν. Κουτουξίδου (2012 Rota volley Mercato San Severino, 2012-13 Siamo Energia Ornavasso), Μ. Νομικού (2011-2013 Αsystel Novara), Ε. Χαντάβα (2011-2012 Terre Verdiane Fontanellato), M. Λαμπρινίδου (2013-2014 Trentino Rossa) και η Ε. Κιόση 2014-2016 Entu Olbia).

Foto: Dario Moriella / Facebook