Η επιστροφή της Σάνια Τομάσεβιτς: Βραδιά αναμνήσεων δίπλα στη Λεωφόρο

Σε μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, συγκίνηση και πράσινο χρώμα, πραγματοποιήθηκε ένα ξεχωριστό μίνι reunion προς τιμήν της πρώην άσου του Παναθηναϊκού, Σάνια Τομάσεβιτς, η οποία αυτές τις μέρες βρέθηκε στη χώρα μας.

Η δυναμική και πάντα χαμογελαστή Σέρβα ακραία, που φόρεσε τα πράσινα τη διετία 2008-2010, βρέθηκε ξανά σε γνώριμα μέρη Αθηναϊκά και Παναθηναϊκά, όχι μόνο για αναψυχή αλλά και για να ηγηθεί ενός volley camp, μεταλαμπαδεύοντας γνώσεις και πάθος στη νέα γενιά.

Η Σάνια, που αποχώρησε φέτος από τη Βακίφμπανκ έπειτα από δύο επιτυχημένες σεζόν ως βοηθός προπονητή στην Τουρκία, ετοιμάζεται πλέον για το επόμενο μεγάλο βήμα της καριέρας της, καθώς ανέλαβε ως πρώτη προπονήτρια την ομάδα LOVB Houston στις ΗΠΑ, σε μια διοργάνωση που αποτελεί τη νέα, φιλόδοξη λίγκα επαγγελματικού βόλεϊ γυναικών στη χώρα. Μια τεράστια πρόκληση για μια σπουδαία αθλήτρια που πάντα ξεχώριζε για τη διορατικότητα, την ηγετικότητα και το πάθος της για το άθλημα.

Στο πλευρό της, στη ξεχωριστή αυτή βραδιά, βρέθηκε η παλιά της συμπαίκτρια στον Παναθηναϊκό και φίλη, Ελένη Φραγκιαδάκη. Η Ηρακλιώτισσα πρώην άσος του Τριφυλλιού, με μια γεμάτη οκταετία με συνεχόμενα νταμπλ και στιγμές δόξας, μοιράστηκε με τη Σάνια αλλά και τους παριστάμενους ιστορίες από εκείνη τη χρυσή εποχή του συλλόγου, τότε που ο “Τάφος του Ινδού” δονούνταν σε κάθε αγώνα, με αποκορύφωμα τις επικές μάχες κόντρα στον “αιώνιο” αντίπαλο.

“Παρών” φυσικά και δεν θα μπορούσε να λείπει ο άνθρωπος-κλειδί εκείνης της εποχής, ο εμβληματικός παράγοντας Βασίλης Πιστιόλης. Η παρουσία του στο γυναικείο βόλεϊ του Παναθηναϊκού ταυτίστηκε με μία περίοδο ανόδου και διακρίσεων, τόσο εντός συνόρων όσο και στην Ευρώπη – με αποκορύφωμα την πορεία και το αργυρό μετάλλιο μέχρι το Final-4 του Challenge Cup στο Γέσι της Ιταλίας.

Η βραδιά κύλησε με ιστορίες από τα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων των συμβολαίων, αναφορές στις «μάχες» μέσα στο ταραφλέξ και τις φιλίες που άντεξαν στο χρόνο. Το κοινό σημείο όλων: το «τσαγανό» εκείνης της ομάδας και το αίσθημα πραγματικής οικογένειας που χαρακτήριζε τα αποδυτήρια και τον σύλλογο συνολικά.

Μια βραδιά-φόρος τιμής, όχι μόνο στη Σάνια Τομάσεβιτς, αλλά σε μια ολόκληρη εποχή που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία του γυναικείου βόλεϊ του Παναθηναϊκού.