Ας κερδίσει η «σοβαρότερη»

Λίγες ώρες πριν τον ιστορικό γαλανόλευκο «εμφύλιο» της 5ης αγωνιστικής Α2 Ιταλίας (19.00), μεταξύ των διεθνών Ελένης Κιόση και Μαρίας Λαμπρινίδου το www.volleyplanet.gr συνομίλησε μαζί τους και σας τις παρουσιάζει στην πιο… τρελή τους selfie.

To ταξίδι από το Τρεντίνο στη Σαρδηνία είναι πολύωρο και κουραστικό, αλλά αυτό δεν απασχολεί καθόλου την κεντρική της Τρεντίνο Ρόσα, Μαρία Λαμπρινίδου. Από την πρώτη στιγμή που υπέγραψε το συμβόλαιό της στην ομάδα του Τρέντο και αντίστοιχα η Ελένη Κιόση στην ομάδα της Σαρδηνίας, περίμενε πως και πώς να συναντήσει την φίλη της.

Πόσο μάλλον να βρεθεί αντιμέτωπη ξανά με εκείνη, κάτι είχε να γίνει από την 21η Δεκεμβρίου 2011. Τότε που στο πλαίσιο της 8ης αγωνιστικής Α1 γυναικών στο Μαρκόπουλο, η «αλάνθαστη» Μυτιληνιά κεντρική με 15 πόντους της (3 άσοι, 8/9 επ., 4 μπλοκ), είχε οδηγήσει την ομάδα των Μεσογείων στην επικράτηση με 3-1 (25-09, 25-23, 20-25, 25-14) του ΣΑΑΚ Ανατόλια της Σαλονικιάς διαγώνιας, που τέλειωσε το ματς με 1 πόντο λιγότερο, αλλά απογοητευτικά στατιστικά (13/45 επ., 1 μπλοκ)!
Τώρα λοιπόν, μολονότι αμφότερες αγωνίστηκαν πέρυσι στη Γαλλία, αλλά η διαφορά κατηγορίας δεν τους επέτρεψε να «λύσουν τις διαφορές τους», σήμερα η γηπεδούχος Ελένη Κιόση έχει την ευκαιρία στο «νησάκι της», όπως αποκαλεί τη Σαρδηνία να πάρει ρεβάνς.

Και οι δύο πάντως,  που βρέθηκαν μαζί ξανά μετά το καλοκαίρι και τις υποχρέωσεις με την Εθνική, αφού έπλεξε η μία το εγκώμιο της άλλης, στις δηλώσεις τους στο www.volleyplanet.gr έκαναν λόγο για ένα πραγματικά δύσκολο ματς.

«Προσωπικά εκτιμώ ότι μας περιμένει ένα πραγματικό ντέρμπι, γιατί είδαμε την ομάδα της Ελένης (Κιόση) στο video και όλοι καταλάβαμε πως έχουν μία πολύ καλή διαγώνιο… (γέλια). Χωρίς πλάκα η ομάδα της παίζει πολύ καλά, έχει φέρει θετικά αποτελέσματα απέναντι σε ομάδες που θεωρούνται φαβορί για άνοδο και όσο περνάει ο καιρός παίζει και καλύτερα. Πραγματικά θα’ ναι δύσκολο ματς…» δήλωσε η κεντρική της Τρεντίνο, που με 3 νίκες σε ισάριθμες φετινές αναμετρήσεις βρίσκεται με 8 βαθμούς στην 3η θέση.

Από την πλευρά της η οικοδέσποινα Ελενη Κιόση, όχι μόνο υποδέχθηκε θερμά την για λίγες ώρες μόνο αντίπαλό της, αλλά είπε τα καλύτερα και για κάποια εξωαγωνιστικά χαρίσματα της Μαρίας (Λαμπρινίδου).
«Ήταν χαρά και τιμή μου να συναντήσω την «αντίπαλη» κεντρική! Αν και τα Ιταλικά της Μαρίας όπως την ακούω είναι για πτυχίο… Εγώ πάλι μιλάω λίγο «βλάχικα» και όλοι όταν με ακούνε… κλαίνε από τα γέλια, αλλά… δεν με πειράζει! Τα πάντα εδώ στο «νησάκι μου είναι πολύ ωραία, από τις εγκαταστάσεις μέχρι τους ανθρώπους» δήλωσε φανερά ενθουσιασμένη για την φετινή της ομάδα η Ελληνίδα άσος, η οποία σε αγωνιστικό επίπεδο «έχει αποκαλύψει τα πάντα για τη Λαμπρινίδου» στην ομάδα της, που με 4 βαθμούς σε 3 αγώνες (2 νίκες-1 ήττα) βρίσκεται στην 9η θέση.

Ενημέρωσα ήδη για το απειλητικό μπλοκ της συγκεκριμένης μπλοκέρ και εξήγησα στις συμπαίκτριές μου ότι «σε ψηλή μπάλα, λίγο δύσκολα περνάτε από κει». Όλες οι ομάδες πάντως στο πρωτάθλημα μέχρι στιγμής είναι ανταγωνιστικές και μολονότι εμείς το προηγούμενο διάστημα δεν κάναμε ούτε ένα φιλικό, για εμάς κάθε παιχνίδι είναι μία πρόκληση, για να εξελισσόμαστε και να «δενόμαστε» περισσότερο. Η ομάδα της Μαρίας, η Τρεντίνο είναι καλή , βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, αλλά όπως έχω πει και στις συμπαίκτριές μου, όποια ομάδα κι αν έρθει εδώ στο «νησάκι μας» δεν θα περάσει εύκολα… Έχουμε πολύ καλή έδρα και υπάρχει μία ατμόσφαιρα πολύ «οικεία», που κάνει όλες τις αθλήτριες να το νιώθουμε «δικό μας». Αυτό λοιπόν είναι το δικό μας γήπεδο, ο χώρος μας και είναι πολύ έντονη η αίσθηση κτητικότητας που μας βγάζει.

Τώρα ποιος είναι το φαβορί και ποιος το αουτσάιντερ πριν το ματς, είναι όλα λόγια… Έρχεται η ώρα του αγώνα και τότε η μπάλα… γυρίζει» τονίζει με νόημα η διεθνής Θεσσαλονικιά διαγώνια λίγο πριν το σερβίς του ιστορικού, δεύτερου ελληνικού «εμφυλίου» επί ιταλικού εδάφους, μεταξύ δύο εκ των 13 συνολικά Ελληνίδων πρωταθλητριών που αγωνίστηκαν στο εξωτερικό. Ο πρώτος διεξχήθη τ0 1999 όταν για την Α2 πάλι η Αλταμούρα της Μαρίας Καρδαμανίδου είχε αντιμετωπίσει την Ρόμα της Χαράς Σάκκουλα.

Την αρχή πάντως για την καριέρα των Ελληνίδων αθλητριών εκτός συνόρων έκανε το 1996 η Μαρία Καρδαμανίδου, η οποία στηριζόμενη στο νόμο Μποσμάν άνοιξε το δρόμο για τις υπόλοιπες «κοσμογυρισμένες» άσους μας, μια εποχή που όπως λέει η ίδια «στην Ομοσπονδία δεν ξέρανε τότε πως συμπληρώνεται το πενταπλούν για τη μεταγραφή μου. Τώρα τα πράγματα τώρα είναι πολύ πιο εύκολα γιατί τότε δεν γνώριζε κανείς αν οι Ελληνίδες παίκτριες μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών ομάδων»

Αναλυτικά οι 17 πρέσβειρες του ελληνικού βόλεϊ

1. Μ. Καρδαμανίδου (1996-97 Stella E.S. Calais, 1998-1999, Tra.De.co. Altamura, 1999-00 Las Tortoreto)
2. Σ. Ιορδανίδου (1997-98 Cannes, 1998-99 Vini Monte Schiavo Jesi)
3. Χ. Σάκκουλα (1997-1998 Moreschi Videvano, 1998-99 Centrale del Latte Roma)
4. Φ. Καφετζάκη (1999-2000 Universidad Granada, 2000-2001 Burgos Construcciones Damesa, 2001-2002 Corplast Corridonia)
5. Μ. Γκαραγκούνη (2000-2001 Burgos Construcciones Damesa),
6. Γ. Τζανακάκη (2004-05 Mulhouse),
7. Ν. Κουτουξίδου (2006-07 Melun Val de Seine La Rochette, 2012 Rota volley Mercato San Severino, 2012-13 Siamo Energia Ornavasso, 2013- έως σήμερα Volley-Ball Nantes)
8. Γ.Τερζόγλου (2008-09 TVS Bayer 07 Leverkusen),
9. Μ. Νομικού (2011-2013 Αsystel Novara)
10. Ε. Χαντάβα (2011-2012 Terre Verdiane Fontanellato, 2012-2013 Karsiyaka, 2013-2014 Lokomotiv Baku)
11. M. Λαμπρινίδου (2012-2013 Quimper volley 29, 2013-2014 Trentino Rossa)
12. Α. Παπαφωτίου (2014-2015 Αllianz MTV Stittgart)
13. Ε. Κιόση (2013-14 Terville, 2014-2015 Entu Olbia)
14. Ο. Στράντζαλη (2014- σήμερα UCLA)
15. Λ. Κωνσταντινίδου (2014- σήμερα West Virginia University)
16. Α. Δέμπη (2014- σήμερα Berkeley University of California)
17. Μ. Γενιτσαρίδη (2013- σήμερα Pittsburgh University)