Η Νάξος αξίζει να’ ναι ψηλά

Τον πιο “γλυκό” ύπνο και πολλά όνειρα για την 8άδα του Τσάλεντζ Καπ, καθώς ακόμη δεν γνωρίζουν ποιά εκ των Λε Κανέ (Γαλλία)-Χαποέλ Κφαρ Σαμπά (Ισραήλ) θα είναι ο αντίπαλός τους στο δρόμο για τα προημιτελικά της διοργάνωσης , έκαναν χθες στο Νοσατέλ τα μέλη της αποστολής του Πανναξιακού.

Η ηρωική παρέα από την Νάξο, που μετά το Μινσκ έζησε στο Νοσατέλ μια ακόμη ιστορική στιγμή με τη χθεσινή πρόκριση επί της τοπικής Σάγκρες, ετοιμάζεται σε λίγες ώρες να επιστρέψει με το αεροπλάνο της… χαράςστις 14.30 στην Αθήνα και από εκεί να μεταβεί στο νησί, καθώς την Πέμπτη έχει προγραμματιστεί το νέο προσκλητήριο του Σέρβου τεχνικού, Ζόραν Κόβαζιτς, ενόψει της προετοιμασίας του πιθανότατα κυριακάτικου ντέρμπι με την ΑΕΚ.

«Η Ελλάδα, αξίζει να ναι ψηλά… Η Νάξος αξίζει να ναι ψηλά, έλεγε μέσα στο χθεσινό της ντελίριο ενθουσιασμού στο Νοσατέλ η κεντρική της ομάδας μας, Άννα Σαλούστρου και εξηγεί στο www.volleyplanet.gr Το λόγο. «Χθες στο ελβετικό γήπεδο βρίσκονταν περίπου 800 θεατές, δικοί μας ήταν οι… 8 , κι όμως οι φωνές τους ακούγονταν περισσότερο από τους υπόλοιπους στο γήπεδο! Όταν παίζεις όμως σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν μετράνε ούτε τα ονόματα, ούτε τα χρήματα, ούτε τίποτα! Μετράει πόσο το λέει η… περδικούλα σου, να δείξεις τι αξίζεις και να φύγεις από όπου κι αν παίζεις με τη νίκη. Αυτό κάναμε κι εμείς χθες…δώσαμε όλες την ψυχή μας. Όλες οι κοπέλες που έπαιξαν… δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό και εισπράξανε αυτό που τους αναλογούσε. Το εισιτήριο για τις 16 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης στο Τσάλεντζ Καπ»

Βιτζηλαίος: “Ήταν σαν παραμύθι…”
«Αυτό που ζήσαμε χθες ήταν ένα παραμύθι» δηλώνει λίγο στο www.volleyplanet.gr πριν την επιστροφή του Πανναξιακού, ο team manager Δημήτρης Βιτζηλαίος και σπεύδει να προσθέσει. «Προσωπικά ούτε που το φανταζομουνα πριν λίγο καιρό ότι θα μπορούσαμε να είμαστε στις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, δεν το πίστευα… Και αυτό γιατί ήταν πολύ δύσκολο.

Τα κορίτσια όμως με τη σκληρή καθημερινή δουλειά και την κατάθεση ψυχής που έκαναν κόντρα στην Νοσατέλ, το κατάφεραν. Απέναντι σε μία ομάδα, που «υποβιβάστηκε» στο Τσάλεντζ Καπ από το Cev Cup, με ένα μπάτζετ δυσθεώρητο για τα δικά μας μάτια, με φοβερές εγκαταστάσεις και εκπληκτικές συνθήκες δουλειάς, όπου όλα εδώ δουλεύουν πραγματικά σαν… ελβετικό ρολόι.