Βίρνα: Οι… σφαλιάρες από την Κούβα, έκαναν καλό στη Βραζιλία (fot-vid)

Συγκινητικές στιγμές, αλλά και μνήμες από τις επικές μονομαχίες δύο εκ των κορυφαίων ομάδων του κόσμου στην δεκαετία του ’90 “ξύπνησε” στη Βραζιλιάνα Βίρνα Ντίας και την Κουβανή, Μιρέγια Λούις η πρόσφατη ζωντανή διαδικτυακή συνάντηση που είχαν την Δευτέρα οι δυο θρυλικές ακραίες του παγκόσμιου βόλεϊ.

Έπειτα από περισσότερο από 20 χρόνια, οι δύο αθλήτριες εκείνης της “χρυσής” γενιάς του αθλήματος, είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν φιλοφρονήσεις, να αποκαλύψουν μυστικά των ομάδων τους και να μοιραστούν απλόχερα πολλές από τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν στα μεταξύ τους ντέρμπι “μίσους”.

Μέσα όμως από τις ήττες από την Κούβα,  η Βίρνα παραδέχθηκε ότι “μεγάλωσε” το βόλεϊ της Βραζιλίας και τα “χαστούκια” αυτά μόνο καλό έκαναν  στη “σελεσάο”:  Εξελιχθήκαμε πολύ χάνοντας από σας! Το βόλεϊ της Βραζιλίας αυξήθηκε και ωρίμασε χάρις στις πολλές ήττες από την Κούβας. Σήμερα έχουμε δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, αλλά μπορώ να πω ότι μάθαμε πολλά από την Κούβα. Ήταν πολύ δυνατές αντίπαλοι  από πλευράς φυσικής κατάστασης, ενώ σήκωναν και πολλά βάρη…” είπε η Βραζιλιάνα άσος για τις Κουβανές, που είχαν απίστευτη αλτικότητα και “έκρηξη” στο παιχνίδι τους.

Αφετηρία της ηγεμονίας της Κούβας  στο γυναικείο βόλεϊ,  ήταν η κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 1978, στην πάλαι ποτέ ΕΣ.Σ.Δ. Ο τίτλος στο Λένινγκραντ, έδωσε το έναυσμα για μια ανοδική πορεία που κορυφώθηκε με το Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο στη Βαρκελώνη 1992. Αποτέλεσμα που θα επαναλαμβανόταν για την Κούβα στην Ατλάντα το 1996 και στο Σίδνεϋ 2000, ενώ είχαν μεσολαβήσει άλλοι δύο παγκόσμιοι τίτλοι το 1994 και το 1998. Μάλιστα η κουβανική κυριαρχία θα ήταν απόλυτη, εάν η Βραζιλία δεν είχε βρει το δρόμο της επιτυχίας την ίδια περίοδο. Υπό την ηγεσία της Άνα Μοσέρ, της Φερνάντα Βεντουρίνι και των υπόλοιπων “χρυσοκίτρινων” άσων η “σελεσάο” κέρδισε στο Grand Prix του 1994 την Κούβα, που μέχρι τότε ήταν ασυναγώνιστη στο φιλέ.

“Η Κούβα δεν συμμετείχε στο Λος Άντζελες το 1984 και στη Σεούλ το 1988, οπότε η γενιά μας ήταν πεινασμένη για μετάλλια. Το κίνητρο για να κερδίσουμε ήταν η χώρα μας, η οποία αγαπά τον αθλητισμό. Οι νίκες μας έφεραν χαρά στους ανθρώπους και όσοι ζούσαν στην Κούβα σε αυτά τα δύσκολα χρόνια γνωρίζουν το βάρος αυτού”, τόνισε η Λούις, μία από τις δημοφιλείς «Morenas do Caribe», που 18 ημέρες μετά τη γέννηση της μοναδικής κόρης της, αναδείχθηκε φιναλίστ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 στην Πράγα.

Στο ίδιο χαλαρό στυλ κουβεντούλας η Λούις, που μαζί με άλλες άσους της “χρυσής” ομάδας όπως οι Ρεγκλα Τόρες, Μαγκαλις Καρβαχάλ, κυριάρχησαν για μεγάλο διάστημα στο παγκόσμιο βόλεϊ, θυμήθηκε πολλές ιστορίες που συνέβησαν στις μονομαχίες εναντίον των Βραζιλιάνων. Ωστόσο, παρά την αντιπαλότητα που υπήρχε μέσα στο γήπεδο η Λούις έχει μόνο επαίνους για τη γενιά των Άνα Μοσέρ, Μάρσια Φου, Φερνάντα Βεντουρίνι, Άνα Πάουλα και Βίρνα.

“Η Βραζιλία έπαιζε πάντα πολύ ανοιχτό βόλεϊ και ολοκληρωμένο. Αν φτιάχναμε μία ομάδα με παίκτριες από τη Βραζιλία και την Κούβα, θα είχαμε μια πραγματική “Dream Team”. Για μένα, ένας παίκτης που ξεχώρισε ήταν η Άνα Μοζέρ. Η Μάρσια Φου  ήταν επίσης πολύ δύσκολο να κοπεί, αλλά η Άνα Μοζέρ ήταν η πιο δυνατή σας παίκτρια” τόνισε η “Ιπτάμενη Κουβανή”, όπως ήταν το παρατσούκλι που της είχαν βγάλει στην Ιαπωνία.

Η κουβανική κυριαρχία θα ήταν απόλυτη, εάν την ίδια περίοδο η Βραζιλία δεν είχε βρει το δρόμο της για την επιτυχία . Η ομάδα της Βραζιλίας εμφανίστηκε μεταμορφωμένη υπό την τεχνική ηγεσία του Μπερναρντίνιο στο Grand Prix του 1994, νίκησε τις μέχρι τότε ασυναγώνιστες αντιπάλους της και επανέλαβε την επιτυχία της σε ένα ακόμη επεισοδιακό τελικό.

Στη συνέχεια η κουβέντα των δύο άσπονδων αντιπάλων πήγε στην ιστορική μάχη των ημιτελικών των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα, όπου εκτυλίχθηκε ίσως το πιο εντυπωσιακό επεισόδιο στην ιστορία των δύο αντιπάλων, με αποκορύφωμα τον ιστορικό ημιτελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα του 1996 , που έληξε με δραματική νίκη της Κούβας και γενικευμένη σύρραξη των διεθνών στο φιλέ.

Μία κόντρα που ξεκίνησε από την “παροιμιώδη” έκφραση της Λούις «salta, chica (σ.σ. πήδα κοπελιά)» που φώναζαν οι Κουβανές σε κάθε βραζιλιάνικη προσπάθεια για επίθεση ή μπλοκ,για να προκαλέσουν και να εκνευρίσουν τις αντιπάλους τους.

Λίγο πριν το τέλος της συζήτησης η Βίρνα αποκάλυψε μάλιστα πως ήταν “φανατική οπαδός” της Λούις, την οποία στην προσπάθειά της να την αντιγράψει, είχε ξοδέψει πέρα από πολύ χρόνο, αλλά και χρήματα.

– Θα σου πω μια ιστορία που δεν έχω πει ποτέ σε κανέναν. Σε ένα από τα ταξίδια μας σε ένα τουρνουά, αγόρασα μια φωτογραφική μηχανή μόνο για να σας καταγράψω σε βίντεο. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης της κουβανικής ομάδας Κρυβόμουν και σας κινηματογραφούσα.  Ήσουν ένας συγκλονιστικός παίκτης, πηδούσε πολύ ψηλά πολύ και δεν μπορούσαμε να σε μπλοκάρουμε. Ήθελα να βρω έναν τρόπο να σε σταματήσω, αλλά δεν μπορούσα…” παραδέχθηκε χαμογελαστή η Βραζιλιάνα άσος, για την κορυφαία ίσως παίκτρια όλων των εποχών.

Κι όχι άδικα, αφού η μόλις 175 εκατοστών Μιρέγια Λούις κάρφωνε την μπάλα στα 3, 39 μ. και έμοιαζε πολλές φορές “εξωγήινη” στα μάτια των αντιπάλων τους. Χαρακτηριστικό το εξής σχόλιο του ESPN: “Φανταστείτε ένα μείγμα Μέσι, Κριστιάνο, Ρονάντο, Πελε και Μαραντόνα. Αυτό το είδος σούπερ αθλήτριας ήταν η Μιρέγια Λούις για το βόλεϊ.”